Toets "Enter" om naar de inhoud te gaan

Ios & Santorini: van relaxt en ongerept naar Instagrammable uitzichten

Travel bucketlist dingetjes. Daar probeer ik er jaarlijks één of twee van af te strepen. Op naar Griekenland om Ios en Santorini te ontdekken!

Ios betekent ‘bloem’ in het Grieks. Dat dit eiland mij is toegewezen om te gaan verkennen voor #ilovegriekenland kan geen toeval zijn. Santorini is de aanvlieghaven en buureiland (het andere is Naxos) dus leek het mij een goed idee om die ook maar mee te pakken.

Vroege vogels
Omdat we de reis vanwege onze ‘red eye flight’ relaxt willen aanvangen, slapen we de nacht voor ons vertrek in het Sheraton Amsterdam Airport. Ideaal want je zit aan de overkant van de vertrekhal! We krijgen een Airport View kamer met queensize bed en ruime badkamer met bad en aparte douche (zo’n heerlijke rainshower). Ook fijn: het is er geluiddicht dus je hebt geen last van de vliegtuigen. We drinken op de kamer nog een wijntje die reisgenote E. heeft meegenomen en we gaan op tijd slapen. Het ontbijtbuffet redden we nèt niet, dus heeft het attente personeel een ontbijt to go voor ons klaar. Het haalt het vast niet bij het aanbod van het echte ontbijt (scrambled eggs zijn lastig mee te nemen) maar het feit dat er iets geregeld wordt is natuurlijk top. Onze vlucht van TUI/Transavia vertrekt stipt om 7:40 aangezien iedereen op tijd in het toestel zit en zo’n 3,5 uur later zijn we op bestemming. In Griekenland is het een uur later.

Ios

Hallo Ios
We starten onze Griekse trip op Ios, vanaf Santorini in 50 minuten met de ferry te bereiken. Vanaf de luchthaven van Santorini wringt de taxibus zich eerst in een aantal haarspeldbochten richting de haven. Die is vrij klein en daarmee overzichtelijk. Je ferry tickets voor de meeste overtochten zijn al van te voren online te boeken en die kun je indien gewenst afhalen bij een agentuur ter plekke. Vooraf regelen is vooral handig als je van plan bent om te gaan eilandhoppen.

Ios_Chora-view

Wij zijn ruim op tijd voor onze overtocht dus vlijen neer op een terras in de haven. Die zijn er genoeg, maar eten en drinken is er prijzig en na een half uur ben je wel klaar met het inademen van de uitlaatgassen van zowel transferbussen als boten. Vanaf Santorini nemen we de Golden Star Ferries. Een beetje gek dat je de bagage beneden los in het ruim moet achterlaten en dat het personeel aan boord niet heel vriendelijk of hulpvaardig is…ik kom nèt op tijd met een sprint van de boot af omdat ik binnen nog mijn reisgenote zocht (we zaten op andere plekken). Mijn opluchting is dan ook groot om het vasteland van Ios onder mijn voeten te voelen en de gulle lach van Angela te zien, de eigenaresse van ons verblijf -Guesthouse Pavezzo– die ons samen met haar man komt ophalen. Na een korte rit komen we aan bij onze überschattige studio en vertelt Angela ons al een en ander over het eiland en wat we zouden kunnen doen tijdens ons bezoek aan Ios. “Maar, gaan jullie vandaag eerst lekker bijkomen van de reis en genieten op het strand!” zegt ze. Dat is niet tegen dovemansoren gezegd. Het strand van Mylopotas is een minuut of 10 lopen vanaf Pavezzo. Een leuke wandeling en een goeie workout op de weg terug (want dan ga je met de helling omhoog).

Ios_pavezzo4

De zon begint tegen 18:45 al te zakken dus gaan we al vrij snel bij SALT zitten. Een beach club waar we al langs zijn gelopen en er gelijk het gevoel bij hebben dat dit een fijne spot is. En dat klopt. Heerlijke loungebanken, goede wijn, smakelijke happen: aanrader!

Ios_SALT7

Ios_SALT6

We’re on a boat
De volgende dag worden we om 10:30 naar de haven gebracht om te gaan varen. Yes! Het was namelijk nog niet zeker vanwege de wind. Gelukkig waait deze ‘normaal’ en zo stappen we na het halen van ons ontbijt (spanakopita) bij de bakker in de haven op de Dream Boat. Met een gezelschap van zo’n 15 à 18 man gaan we een tocht rondom het eiland maken. Er wordt onderweg gestopt bij diverse stranden waar gezwommen en gesnorkeld kan worden. Drinken en een BBQ zijn inbegrepen. Eerst stoppen we bij de grotten van Koumpara en doen vervolgens nog drie stranden aan waarvan het verscholen Papa beach met het turquoise water en de verdwaalde baby flamingo (althans daar gingen we vanuit want hij was daar moederziel alleen) het meeste indruk maakt.This is heaven. Ik houd hier zo intens van dat mijn dag niet meer stuk kan. Tel daar een aantrekkelijke assistent-schipper (die de hele tijd mijn glas wijn bijvult) bij op en ik zeg: niks. meer. aan. doen.
‘S avonds eten we bij een typisch familie-restaurant: The Nest. De porties zijn niet te min, de knoflook in de dips royaal, maar de moussaka is de lekkerste die ik tot nu toe heb gegeten.

Ios_flamingo

Chillen en eten
Onze studio bij Pavezzo is zo gunstig gelegen dat we ook met gemak naar het hoofdstadje (eigenlijk dorp) Chora kunnen lopen. Omdat we de avond ervoor iets teveel hebben gegeten starten we nog niet helemaal lekker op. Hetzelfde geldt voor gastvrouw Angela, alleen komt het bij haar doordat er ‘s nachts een ferry boot tegen de kade is geknald en zij als onderdeel van het toerismebureau op Ios moet helpen om mensen onder te brengen. We besluiten er een rustig dagje van te maken. Angela heeft voor ‘s avonds om 21:00 uur een tafel voor ons gereserveerd bij restaurant Elia. ‘S middags wandelen we wat door het dorp, halen iets te lunchen wat we onder het genot van een lokale rosé nuttigen onder onze eigen pergola, en rond een uur of 15:00 gaan we weer naar het strand van Mylopotas. Bij beach club Bamboo kosten twee stretchers en een parasol maar €5 (op Ibiza ben je voor precies hetzelfde het tienvoudige kwijt…) en kun je voor €2,50 een café Frappé ofwel ijskoffie to go halen.

Een paar uur later gaan we nog even bij Cantina del Mar zitten waar we een verrassend lekkere bijna robijnkleurige rosé uit Hellas drinken. Maar niet teveel, want we hebben nog een diner voor de boeg. En wat voor één! Eigenaar Haris verwelkomt ons vriendelijk en we krijgen alweer een flink glas wijn terwijl we het menu bekijken. Vooraf nemen we gevulde aubergine en een filodeegpakket met zachte geitenkaas besprenkeld met honing en verse vijgen… Die laatste is in z’n eenvoud zo’n waanzinnig gerecht! Knapperig, verfijnd, een perfecte niet te zoute kaas, een subtiele stroperige honing en sappige verse vijgen. Daarna neem ik de pork belly en reisgenote E. is vegetarisch dus die gaat voor de risotto met courgette. Na delen we een cheesecake en krijgen we een digestief drankje gemaakt van de lokale likeur mastic, citroensap, spuitwater en basilicum. Een betere afsluiter kunnen we niet bedenken en je drinkt het weg als limonade! Moe maar voldaan maken we een kleine klim naar Ios Club maar die blijkt helaas al dicht te zijn vanwege de oprukkende wind (check nog wel even deze video om te begrijpen dat het echt wel een toffe plek is).

Ios_Elia

 

Ios_ios-club

Eiland-tour met de burgemeester
Omdat ik nog het een en ander van het eiland wil zien en vastleggen, regelt Angela dat we op pad kunnen met de burgemeester. Ik beeld me eerst een formeel type in maar eenmaal bij het gemeentehuis aangekomen stelt een ranke man met halflang wit haar zich voor, die niet zou misstaan als lid van de Rolling Stones. Fijn zo’n hippe burgemeester, die snapt tenminste wat we willen zien. We springen in zijn stoffige Toyota Prius (geen sterallures hier) en gaan eerst richting Plakotos, naar het vermeende graf van Homerus. De moeder van de dichter is op Ios geboren en gestorven en hij zou daarom ook hier begraven zijn. Ook al is het niet 100% zeker,  de bewoners hebben een pad aangelegd naar de heuvel waar hij zou liggen en daar een gedenksteen geplaatst. Bezoekers maken daar weer stapels van losse stenen als een soort eerbetoon. Het is vooral de plek met een heel ongerept stuk eiland om ons heen wat historie uitademt: je wordt echt even teruggeworpen in de tijd.

 

Ios_Homerus

Onderaan de heuvel zijn ook nog de ruïnes van een nederzetting uit 3000 BC te zien. Interessant detail: het bestaat uit twee verdiepingen, wat aangeeft dat men toen al ‘in de hoogte’ bouwde. Achterliggende gedachte: dichter bij de Goden?
We stoppen onderweg nog kort (en onaangekondigd) bij een lokale kaasfabriek waar de kefalotýri (harde kaas) en myzíthra (zachte, zoet-romige kaas) worden gemaakt. Toch even leuk om een kijkje te nemen, jammer dat we niet konden proeven. De eiland-tour eindigen we bij het amfitheater wat door de Duitse architect Peter Haupt ontworpen is. Geen overblijfsel uit de oudheid maar nog altijd prachtig en het biedt uitzicht over twee delen van het eiland waaronder Chora en de overgebleven windmolens.

Zongedroogde octopus
Na het nodige van mijn lijst afgestreept te hebben rest nog de octopus. Whut?! Ja, ik lust dat. Die kun je in principe bij de meeste restaurants bestellen, maar we hebben het hier over een zongedroogd exemplaar. Die spot ik eerder op de Insta stories van @currystrumpet, die op dat moment in Griekenland een eilandentour doet. Het betreffende restaurant heet Drakos en je kunt daar aan het water eten. Uiteindelijk blijkt vooral de wandeling erheen langs Mylopotas beach -waarbij we nóg meer beach clubs ontdekken- leuker dan het restaurant zelf. Het personeel werkt een beetje op de automatische piloot en het eten valt me tegen: de octopus is zongedroogd en gegrild maar blijkt aardig taai en de kleine zeebaars is weer iets te ver door gegrild en droog. Ook de gefrituurde courgettebloemen vooraf heb ik weleens beter gehad. Je begrijpt: de laatste maaltijd op Ios moet worden overtroffen op Santorini. Er is ons door een local daar vandaan beloofd dat je er erg goed kunt eten…We shall see! Al met al is Ios ons enorm goed bevallen en vinden we het stiekem jammer dat we alweer weg moeten.

Ios_mylopotas-beachview

Ios_mylopotas_sand

Meer hotspot tips voor Ios:
The Nest: familierestaurant voor no-nonsense Grieks voedsel. Goedkoop, gastvrij, maar wel druk en je moet niet bang zijn voor knoflook (al houdt het misschien juist muggen weg) De moussaka is er een aanrader.
Katogi: voor de mezze
•The Mills: taverna tegenover de oude molens
Ammos: rooftop cocktail bar en restaurant met live muziek
Koubara Beach voor de ambiance
Pathos Sunset Lounge in de luxere categorie
Burger Project voor als je lief (of jijzelf) écht een burger-noodzaak heeft
Mosenta store voor lokale delicatessen

Mylopotas Beach Clubs:
Cantina del Mar: voor ontbijt tot borrel. Ernaast vind je het chiquere Del Mar Lounge
•Bamboo Beach Restaurant: voor de goedkope strandbedden en de ijskoffie to go
Almyra by the sea
FREE Beach Bar is onderdeel van de ‘Luxurios’ groep die ook Pathos Sunset Lounge bezit
Karma Beach Bar (vooral voor de hangmatten)

Verder kun je allerlei info over Ios hier vinden

Santorini

Santorini’s droomuitzichten
Al heel vroeg zitten we op de ferry terug naar Santorini. Ditmaal weer een andere maatschappij: Seajets. Voor we het weten zijn we gearriveerd en gaan we bedenken hoe we vanaf de haven naar Rocabella Santorini gaan komen. Tijd zat, dus de optie ‘local bus’ schiet nog door ons hoofd maar uiteindelijk kiezen we toch voor een transfer. Dat blijkt beter want we hebben een privé taxibus met een sympathieke chauffeur die mij een plukje witte druiven aanreikt. Vind ik best aardig dat ie dat doet.

Santorini_Rocabella_stairs_entrance

Santorini_Rocabella-brekkie

Om een uur of tien ‘s ochtends zijn we al bij het hotel waar onze kamer vanzelfsprekend nog niet gereed is, maar waar we wel hartelijk worden ontvangen door de receptiemanager. We mogen direct aanschuiven bij het ontbijt -wat zowel bestaat uit een buffet-gedeelte als een selectie losse gerechten die je kunt bestellen- en terwijl we wentelteefjes naar binnen schuiven besluiten we om de tijd sportief op te vullen. Nee, niet in de gym. Vanaf het hotel is een looproute naar het dorp Oía. Volgens ingewijden de fotogeniekste (lees: meest Instagrammable) plek van Santorini. Anderhalf tot twee uur lopen? Dat varkentje wassen we wel. We lopen de 11 km lange route zelfs sneller. En dat terwijl het midden op de dag is en 30 graden. Whoop whoop!

Oía blijkt helaas wel té toeristisch naar onze smaak maar de uitzichten zijn waanzinnig. We pakken de bus terug.
De zonsondergang is vanaf onze hotelkamer al ‘amazing’, daar hoeven we niet voor tussen de honderden toeristen te staan. Plus het hotel zelf met z’n vier zwembaden (niet gelogen) valt in de categorie ‘ik kan hier ff ongegeneerd de luxepoes uithangen’ (de beelden spreken voor zich). Daar moet optimaal van genoten worden.

Santorini_Rocabella_Ka3

Santorini_Rocabella-pool2

Contrast
De rust die heerst bij Rocabella moeten we de volgende dag alweer verruilen voor de drukte in Fíra. Even omschakelen van luxepoes naar toerist. Al hebben we hier ook niet te klagen want bij ons verblijf Galatia Villas is het personeel zeer behulpzaam als we van kamer willen switchen en hebben we het dakterras met hot tub helemaal voor onszelf. Uiteindelijk vinden we ook hier onze draai.

Santorini_Galatia-Villas

Zelfs de wat tegenvallende eetervaringen (geloof me, we konden geen bladerdeeg, feta of tzatziki meer zien) worden dubbel en dwars goedgemaakt als we op de laatste avond bij een topper van een restaurant belanden. Mr. E maakt alle beloftes waar: een droom van een view met de zon die zakt achter de ‘caldera’ (zo heet die lavaspuwer dus: Santorini is namelijk een vulkanisch eiland ) en gerechten die er net zo uitzien als op de foto’s, maar in werkelijkheid nog beter smaken dan we verwachten (van die Soft Shell Crab Gyros had ik er wel drie op gekund!). Mogen we terug?

Conclusie:
De twee eilanden zijn behoorlijk verschillend dus daar moet je je wel op instellen. Denk een beetje: Terschelling versus Ibiza. Ok, ik overdrijf. Om het meer in perspectief te trekken zou ik zeggen dat op Ios de tieners er in juli/augustus hun lol op kunnen en dat Santorini in de zomermaanden behalve door de gebruikelijke jetset inmiddels ook wordt overheersd door de Chinese en Russische toeristen die er graag hun Yens en Roebels laten rollen.
Mijn beste advies is daarom: vermijd het hoogseizoen! Vooral als je komt voor je rust en genieten met een grote G. En de 30 gepasseerd bent. Maar dat moet je natuurlijk helemaal zelf bepalen.

Santorini_Oia-view2

Meer restaurant/verblijf hotspot tips voor Santorini:
Villa Bordeaux/La Colline: vanaf het terras van Mr. E keken we uit op de infinity pool van Villa Bordeaux. We hebben gespiekt op de kaart van het bijbehorende restaurant La Colline waar een Franse chef Jerôme Coustillas de scepter zwaait en als we nog een dag langer waren geweest, zouden we wellicht hier hebben gegeten
Santo wines: wijnproeverij. Ze hebben erg goede wijnen op Santorini!
San Marino Suites: we keken hier op uit vanaf ons ‘hot tub’ terras. Voor de luxepoezen die van minimalistische zwart/witte interieurs houden
•Stadje Pyrgos is het culinaire epicentrum naar het schijnt. Daar vind je o.a Botargo
•Ook de moeite waard (hebben we begrepen): Santoro, het fine dining restaurant bij het Grace hotel in Imerovigli, Mylos, waar je eet in zo’n witte molen en OVAC het restaurant wat hoort bij het Cavo Tagoo hotel

Santorini_Mr-E-wine

Shoppen in Fíra deden we bij Dust en we kochten traditionele handmade sandalen bij de Sandal Workshop.

Cultureel doen:
Folklore Museum: zat om de hoek bij Galatia Villas. Niet geweest overigens…
The Museum of Prehistoric: de naam zegt het al
Tomato Industrial Museum: tja, als je tomaten lust…

Meer informatie over Santorini vind je hier.

Beeld ©The Digitalistas met Canon M10 en iPhone 6S.
Deze reis werd mede mogelijk gemaakt door het Grieks Verkeersbureau voor I love Griekenland
Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.