Royaal ontbijten bij THIJS by Dikker & Thijs
Word je ook altijd zo blij van een uitgebreid hotelontbijt? Schuif dan eens aan bij THIJS by Dikker & Thijs. Daar kun je tegenwoordig namelijk ook ontbijten, ook als niet-hotelgast. Best een goed idee om een bodem te leggen alvorens je te storten op wat de winkels je in de nabijgelegen Leidsestraat je te bieden hebben. Shoppen maakt hongerig zegt men altijd, maar hiermee ben je de honger juist vóór!
Omdat het restaurant een beetje Frans georiënteerde keuken voert kun je bij het ontbijt verse croissants, pains au chocolat, wentelteefjes en kleine crêpes met vers fruit verwachten en voor de hartige trek komt er ook een plank met charcuterie en kaas op tafel om een ‘petit pain’ mee te beleggen.
THIJS by Dikker & Thijs
Prinsengracht 438
De fris ingerichte ‘souterrain’ (klinkt ook zo gezellig Frans) is dagelijks vanaf 10:00 open. Reserveren doe je hier.
Lobster Love bij Van Rijn
Er zijn van die plekken in Amsterdam die ik meestal mijd. Waar ik in mijn late tienerjaren regelmatig te vinden was in de Rembrandtplein-area, vraagt de (meer dan) volwassen versie van mezelf zich af wat ik hier nu te zoeken heb. Tot ik werd geattendeerd op Kitchen & Bar Van Rijn. In eerste instantie was ik een beetje bevooroordeeld maar de positieve verhalen over het eten kon ik niet negeren dus toog ik met beste vriend R. naar dit naar Neerlands bekendste schilder genoemde etablissement.
Het is er GROOT. De bovenverdieping wordt regelmatig afgehuurd voor evenementen of private dining, maar alsnog blijft er een hele ruime zaak over. Misschien niet je eerste keuze qua entourage voor een romantisch diner: goed eten kun je er wel! En daarom ideaal voor bijvoorbeeld een familiediner met gelijkgestemde fijnproevers of een businesslunch.
We gingen zitten aan een iets hogere tafel aan de rand zodat we een beetje overzicht hadden. Eerst werd er een amuse geserveerd: twee hapjes waarvan een blokje watermeloen gemarineerd in Gingerbeer met wasabi mayo en een Gnocchi met crème van eigeel. Erbij een glas cava om de smaakpapillen op gang te brengen. De Van Rijn Proeverij kon beginnen!
Als voorgerecht kregen we de Ceviche van zeeduivel met soft shell crab, haringkaviaar, limoen, olijfolie en radijs. De zeeduivel was dungesneden -bijna als carpaccio- waardoor het voor mijn gevoel iets minder een ceviche was. Verder goed op smaak met de pit van de rode peper (die iets overheerste) en zo’n zalige soft shell crab on top. Daarna volgde de salade van zacht gegaarde Canadese kreeft, gazpacho sorbet, tomaat en watermeloen. Dat was al een feest met hoe deze op tafel kwam op droogijs. Een ‘special effect’ wat de aandacht van het gerecht weleens kan afleiden maar nu geenszins het geval was. Wat blijft kreeft toch een lekkernij! Het gazpacho sorbet werkt als smaaktegenhanger (zout-zuur) goed met het zoetige vlees van de kreeft.
Het hoofdgerecht was een ietwat veilige keuze in termen van creativiteit en klinkt weliswaar iets ‘gewoner’ na een kreeftfestijn, toch is het voor veel restaurants een uitdaging om kalfsentrecôte sappig en rosé gebakken te serveren. Bij Van Rijn was deze he-le-maal on point; heerlijk mals en vergezeld door een krokant stukje zwezerik, artisjok, aubergine compote en hazelnoot. Niets op aan te merken.
Gelukkig was er nog ruimte voor het dessert. De Panna Cotta is het namlijk dubbel en dwars waard! Want: gemaakt van venkel. Deze groente leent zich uitermate goed voor desserts zoals ik eerder heb mogen ervaren bij Hoofdstad Brasserie. De ingelegde braam, sorbet van groene appel en dragon maken van dit nagerecht een absolute showstopper.
Laat je dus niet tegengehouden door locatiegebonden vooroordelen maar stap binnen bij Van Rijn en je zult zien dat Rembrandt dat goedkeurende knikje vanaf de hoge wand niet voor niets geeft ;)
Van Rijn Kitchen & Bar
Rembrandtplein 17
Reserveren kan hier.
De poppy playlist bij Pompstation
Gek genoeg zitten we in deze Food Feed een beetje in de ‘classics’ vibe. Pompstation is er echt zo één. De opening kan ik me nog goed herinneren want dat was een avond die eindigde met een boel gekkigheid in de Paradiso en ondanks dat ik er in de daaropvolgende jaren maar een aantal keer heb gegeten (dat krijg je als je in West woont) was het eten er altijd van goede kwaliteit. Tijd voor een hernieuwde kennismaking met deze klassieker.
Het interieur is niet echt veranderd en nog steeds uitnodigend met gedempt licht waardoor het industriële aspect van het gebouw wordt verzacht en de sfeer huiselijk aanvoelt. Wist je trouwens dat de waterpomp nog steeds werkzaam is?
Het menu van Pompstation bestaat voornamelijk uit vlees (van Nederlandse melkkoeien) maar ook voor vis en vega gerechten kun je hier goed terecht. Daarom was ik vooral benieuwd naar de visgerechten, wat resulteerde in een volle tafel met een variatie aan gerechten. Hoe meer je proeft, hoe beter het beeld wat je kunt vormen van wat er op een menu staat. Als ik genoeg ruimte had gehad dan had ik zelfs een vega gerecht geproefd maar dat werd iets teveel van het goede. Na de frisse huiscocktail met Villa Massa Limoncello kon het eetfeestijn van start. Tafelgenoot J. is een echte carnivoor dus die haalde z’n hart op. We bestelden elk een carpaccio: ik van octopus met gebakken chorizo, gekonfijte citroen en venkelsalade en hij die van Holstein rundermuis met brickdeegpizza, rucola, Parmezaanse kaas en een French dressing. De laatste is door Het Parool als beste in die categorie uit de bus gekomen. Na daar -uiteraard- een hap van te hebben genomen begrijp ik dat inderdaad wel.
Dan weer over op het vlees. Van het scala aan voorgerechten kon de Steak Tartare van Bavette met alle klassieke ingrediënten -sjalot, kappertjes, cornichons, peterselie en een eigeeldressing- niet op tafel ontbreken. Een lekkere Steak Tartare waarbij je gelijk de versheid van het vlees opmerkt en in een hoekige baksteenvorm (net even anders) op het bord gepresenteerd met een pluk frisée sla, de croûton erbovenop en druppels dressing ernaast.
Omdat ik goede verhalen had gehoord over de burgers kon ik, ondanks dat ik mijn buik al rond had gegeten, het niet laten om de burger Rossini te proeven. Ik bedoel: wagyu, gebakken eendelever, zuurkool en truffelmayonaise…Hallo! Ok, J. moest er nog de helft van opeten nadat ie net de cheeseburger op de kaart had verorberd, maar nu weet ik wel zeker dat ze hier topburgers serveren en dat ik daar absoluut voor terugkom.
Oh ja, we moeten het nog even hebben over de ‘Poppy Playlist’. Zo heb ik ‘m maar even genoemd want in de paar uur dat we er zaten was er eerst de live muziek die je bij Pompstation van donderdag t/m zondag als extra entertainment krijgt, maar zodra dit optreden afgelopen was en de meeste gasten al uitgegeten, ging de playlist volledig los met allemaal popmuziektoppers (van Beegees tot Whitney Houston). Alsof we in de disco waren beland, maar gezellig dat het was! Ook mede te danken aan de allervriendelijkste gastheer Marc en de fijne wijnkaart ;)
Pompstation
Zeeburgerdijk 52
Reserveren kan hier.