Een nieuwe week, een nieuwe Food Feed! Weer lekker divers en smakelijk. Lees je mee?
Avocado’s en unicorn bestek bij Made.com
Amper weer een beetje ‘geland’ in Nederland na 3 weken Bali viel ik met m’n neus in de avocado’s. De avo’s ja. Made.com had ons uitgenodigd voor een kerstdiner waar we de amuse zelf zouden maken, met de hulp van de heren van The Avocadoshow. Inderdaad, die eetgelegenheid waar alles draait om de groene vrucht. Het ging aardig goed, al zeg ik het zelf (zie hieronder het resultaat). Toch werden we voornamelijk afgeleid door het bestek. Unicorn, regenboog…hoe je t wilt noemen. Die willen wij! En jij ook. Al hebben ze bij Made.com nog meer mooie spullen voor je huis (check hier maar even) en kregen we meer te eten dan alleen avocado’s.
Op de bovenste verdieping van het pand, de Amsterdam View, bereidde Chef Haukon (ook bekend van de Ducktruck) met zijn team een heerlijke risotto met zwarte wintertruffel, gebakken eendenborst en een dessert wat een deconstructed Snickers voorstelde (gezouten karamel mensen!). We konden ons eerste kerstdiner voordat de maand december goed en wel begonnen was al afvinken. Wat we graag onder de boom terugzien weten we nu ook. Jij?
De Made.com showroom waar je een flinke selectie van de producten kunt bekijken bevindt zich op het steeds knapper wordende Rokin, op nummer 75. Er is nu ook een uitgebreide geschenkcollectie: van sjaals en horloges tot bureauaccessoires en DIY-kits. Happy Shopping!
______________________________
Bluespoon’s Culinaire Comfort Food
Je hebt weleens van die dagen dat je niet zo lekker in je vel zit en dan kan iets eten waar je blij van wordt het verschil maken. Ze noemen het vaak comfort food. Pasta is daar vaak één van en aangezien ik gnocchi -ondanks gemaakt van aardappel ipv tarwe- in die categorie heb geschaard vind ik dat dus meetellen. En ik hoef jullie niet te vertellen dat je eigenlijk alleen gnocchi moet eten als deze met liefde en huisgemaakt is.
Nu at ik onlangs bij Bluespoon, het restaurant van het Andaz hotel, waar tegenwoordig chef Sander Bierenbroodspot met de blauwe pollepel in de keuken zwaait. Samen met Ashkan van Dishtales zat ik aan de chef’s table op een druilerige dinsdagavond te balen dat ik na mijn terugkomst uit Bali maar niet kon wennen aan de naderende Hollandse winter. Mijn humeur werd al opgevijzeld door de steak tartare van Hollandse melkkoe, gepekeld eigeel, kaviaar en augurk. Geserveerd in de lengte -in plaats van uit een ring gestoken zoals je ‘m vaak krijgt- op een houten plank. Stoere steak tartare en toch geraffineerd van smaak. Maar toen, ja toen, kwam het eerste tussengerecht. Tussengerechten worden vaak ondergewaardeerd vind ik. Alleen al voor dit tussengerecht zou je het 4-gangen menu moeten kiezen! Fluweelzachte gnocchi met ei, zilte groenten en truffel. Alsof iemand zo’n warm en zacht dekentje over je schouders legt en in je oor fluistert: ‘Het komt allemaal goed.’ Dat idee. De coquilles -kort geschroeid en afgeblust met Manzanilla sherry- begeleid door bloemkoolcrème, hazelnoot en Romaine sla- waren ook heerlijk. Evenals de ‘aged’ entrecôte met geroosterde ui, Pommes Fondant, wortel en dragon. Toch kreeg ik die gnocchi niet uit mijn hoofd. Liefde bij de eerste hap.
Het dessert was wederom een voorbeeld van hoe ik ze tegenwoordig vaker zie: geen overdreven zoetigheid maar een soort yin & yang van smaken door onverwachte ingrediënten. Zo bevat de hangop met gerookte (!) vanille en blauwe bessen, bramen en druiven óók een kletskop van zwarte olijf. In plaats van zoet als tegenhanger van romig-zuur juist iets hartigs.
De wijnen hebben we nog niet besproken, terwijl de enthousiaste sommelier de ene na de andere fijne wijn inschenkt. Een frisse Oostenrijkse rode (J.Heinrich) bij de steak tartare, een soepele Chardonnay Maconnais (Domaine de la Verpaille) bij de goddelijke gnocchi, een frisse Sancerre (Domaine des Brosses – Alain Girard & Fils) bij de coquilles, een stevige Valpolicella (Ripasso Fabiano) bij de entrecôte. En waar de overdaad aan zoetigheid (gelukkig) ontbrak in het dessert, werd dat juist gecompenseerd met de honingzoete Dulce de Invierno (Javier Sanz). Dan heb je de mate van zoetigheid nog zelf in de hand.
Hadden we al gezegd dat het personeel enorm vriendelijk, attent en kundig is? Reserveer maar gauw die tafel bij Bluespoon!
__________________________
Bespoke koffie van Nespresso
Koffie lustte ik vroeger niet. Pas na mijn 25e, toen ik bij een reclamebureau werkte waar ze een behoorlijke koffiemachine hadden, waagde ik me aan de ‘latte’s’. Een decennium later kreeg ik van mijn vriendinnen een Nespresso-apparaat cadeau. Sindsdien drink ik óf koffie buiten de deur, óf thuis een Nespresso-koffie. Ik betwijfel of koffie-puristen het goedkeuren dat ik niet aan de ouderwetse filterkoffie zit, of vers gezet van de percolator (heb er overigens wel een), maar ik vaar er wel bij. Ergo: ik kwak er suiker in en ik drink koffie uitsluitend met plantaardige melk. Bij voorkeur havermelk.
Specialty koffies en koffie cocktails zijn in mijn geval dus een welkome ontwikkeling. Maffe koffiedrinkers zoals ik, kunnen zich vanaf nu verheugen op een nieuw concept van Nespresso: bespoke coffee serves worden nu ook in de horeca aangeboden. Onder meer bij Grand Café Krasnapolsky, Sorel’s Midtown Bar & Lounge en Envy waarbij een ‘custom’ koffiemenu voor een nieuwe koffiebeleving zorgt. Op basis van 13 Nespresso blends met eigen aromaprofiel (intens, gebalanceerd, fruitig of bloemig) kunnen gasten naargelang smaakvoorkeur een reguliere kop koffie, een Bespoke Serve of een Bespoke Cocktail bestellen. De twee laatstgenoemden zijn verreweg het leukst. Vind ik.
Met de usual foodie suspects proefden wij ze uiteraard voor en ze waren allemaal een lust voor het oog en de smaakpapillen. Neem bijvoorbeeld de Coton Candy Coffee: een pluk suikerspin wat in je glas oplost als je er hete koffie overheen giet. Is ie gelijk gezoet. Of de Gravity (mijn favoriet) waarbij de zwaartekracht wordt getart met een pittige espresso en gecondenseerde melk. En verder heb je nog de ‘Rock The Oat’ voor de health freaks onder ons -een decaf latte met havermelk, kurkuma, kaneel, cacao, gember, agavesiroop en eetbare bloemen-, de Daily Rose -een hartverwarmende macchiato met rozenslagroom en specerijen-, en de Up in Smoke die zoals de omchrijving het mooi zegt ‘een lungo is die in smaak wint door in rook op te gaan’.
Van de cocktails zijn er in totaal vijf waarvan één virgin. De twee toppers naar onze mening zijn echter wel voorzien van enig alcoholpromillage…De Salty Caramel is een karamelvariant op de Espresso Martini. De toevoeging van gezouten karamel behoeft geen verdere uitleg. De Blackberry Brew is bittere koffie met zoete bosbessen en frisse munt. Drinkt weg als limonade.
De keuze is reuze als je eens trek hebt in een vernieuwende koffiedrank en bij temperaturen onder het nulpunt ook eens wat anders wilt dan warme chocolade met slagroom ;)